آقای من! تو در نهايتی خواهی آمد که حد تابع دنيا نيست. تو در کنجی از جغرافيای زمين طلوع خواهی کرد که جواب نهايی تمام معادلات زمين است.
آقای من! بيا! که اوضاع دنيا معکوس شده است. منحنی ارزش ها نزولی اکيد است.نمودار حرکت ما انسان ها پر از اکسترمم شده است.
سرور من! روز هفتم هفته که دلم مشتق شده است، اشتياق ديدار تو را با دعای ندبه در هم می آميزم و با تو به زمزمه می نشينم. زمزمه ای که واحدهای دسی بل آن کم است ولی تو آن را می شنوی.
آقا جان! تمام سؤالات ذهنم را به صورت دستگاه های چند معادله و چند مجهولی درآورده ام و برای جواب های آن راهی جز مبهم بودن نيافته ام.
سرور خوبم! با خود عهد می بندم مهر و محبت تو را با نوشتن نام زيبايت بر مقدمه ی تمام خطوط ترسيم شده ی تدريسم تقسيم کنم و هزار بار بر اين سطر نام تو را در ذکر تمام خوبی هايت ضرب کنم و با دل منتظرم جمع ببندم.
گاهی دنيا را محور اعدادی فرض می کنم که جهت تو مبدأ اين محور است. هر کس در جهت مثبت قدم برداشت تا بی نهايت به خدای تو نزديک می شود و هر کس از دوستی و محبت تو دور شد، در جهت ديگر تا بی نهايت از خدا دور می شود.
مولای من: سری به سری ها و دنباله های منتظرانت بزنيم که سيگمای تمام آنها به 313 تن می رسد. چه فاجعه ای است اين دنيا، مگر اوضاع قرينه شود يا محور زندگی ها انتقال يابد تا زمينه آمدنت در مختصات دنيا فراهم شود.
6
زمانی با خود می انديشم که کدام رابطه و ضابطه باعث خواهد شد بين من وشما زوج مرتب شکل گيرد. ديدم و درک کردم که به راستی شرط برقراری اين است که اگر مؤلفه اول يک رنگ و صميمی بود مؤلفه دوم هم يک رنگ و صميمی باشد.
اين جا وقتی دلم می گيرد، انتظار تو را مدل سازی می کنم، تمام ابعاد ايمانم را در حکم ذره می بينم و آن چه به من آرامش ميدهد اين است که به هندسه عبادت روی آورم و در مستطيل سجاده سر بر دايره ی مهر تو می گذارم و از خدای تو مهرت را طلب می کنم.
باور کن در کلاس درسم بارها گفته ام دانش آموزان عزيز! در فضای نمونه ای زندگی انسان ها پيشامدی را بنويسيد که تعداد منتظران شما را رقم بزند. به اميد آنکه در بررسی احتمال ظهورت عددی نزديک به يک ببينم. بارها گفته ام هم نهشتی انسان و ايمان وقتی برقرار است که ايمان بين تمام انسان ها بخش پذير باشد و باقيمانده ريا و کذب نياورد.
اما... می دانم و خوب می دانم، تو روزی خواهی آمد که تصاعد خوبی ها برقرار باشد؛ که ارتفاع عدالت بر قاعده ی دنيا قابل ترسيم باشد؛ که مساحت دنيا فضای پيوسته ی خوبی ها باشد؛ که از جمکران تا وادی سهله خط مستقيم عشق باشد؛ که انتظار و اشتياق تنها مجهول مسأله انسان ها باشد.
به وبلاگ ما خوش آمدید. با شروع سال جدید این وبلاگ جهت اطلاع رسانی و تبادل تجربه با همکاران و دانش آموزان دوره راهنمایی تاسیس گردیده است لطفا ما را از ارائه نظرات خود بی بهره نگذارید .با درود و سپاس
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
آمار
وب سایت:
عضویت سریع
